
Haar keuze voor het vak was niet geheel toevallig: Ruscalleda´s ouders runden een plattelandswinkel en dus zat zij van kinds af aan al tussen de groenten en het vlees. Tijdens familieuitjes naar de viñas, zoals de Catalaanse moestuinen landinwaarts worden genoemd, maakte ze als jong meisje al kennis met de vruchten van het achterland in hun natuurlijke omgeving. Ze wilde later het liefst 'iets creatiefs' doen en ging na haar middelbare school in de leer bij een maestro op het gebied van vleeswaren en worsten, de fameuze embutidos. 'Het varken maakte mij gelukkig', zegt ze nu over die tijd.
ADVERTENTIE
In de plattelandswinkel van haar ouders serveerde ze al snel haar eerste gerechten: pasta's waar de inwoners van het idyllische Mediterraanse dorpje San Pol nog nooit van hadden gehoord en traditionele patés met verrassende ingrediënten. In 1988 opende ze samen met haar echtgenoot Toni Balam haar eigen restaurant Sant Pau, dat slechts 35 plekken telt en is ondergebracht in een statig hotel met uitzicht op zee. De eerste ster kwam drie jaar later al en haar werk werd in 2005 bekroond met drie felbegeerde Michelinsterren. Ze was de vierde vrouw ter wereld die dat voor elkaar kreeg. Sant Pau Tokio beschikt op dit moment over één ster. Inmiddels heeft ze ook de leiding over restaurant Moments in het Mandarin Oriental Hotel in Barcelona, ook twee sterren telt.
Haar omgeving bleef al die jaren Ruscalleda's grootste inspiratie, al zijn ze in Japan niet bepaald gewend aan brood en olijfolie. Ze houdt van haar land omdat het 'een rijke culinaire traditie kent' en is bijvoorbeeld gek op het gebruik van artisjokken en bonen, die de basis vormen van veel platos típicos in Catalonië. Maar ze steekt de lokale tradities wel in een modern jasje. Wat te denken van bijvoorbeeld yoghurt met aubergine? Of omgekeerde canelones (een typisch Catalaanse pastagerecht dat dezelfde origine heeft als de Italiaanse canneloni).
Ook Ruscalleda's succes lijkt niet stuiten. Culinaire kenners prijzen de chef om de wijze waarop zij de Catalaanse keuken herinterpreteert. Bovendien wordt ze geroemd om haar creativiteit bij de presentatie. Niet voor niets wordt dineren in Sant Pau vergeleken met de aanschaf van een schilderij, of een operabezoek: Ruscalleda's gerechten zijn tot kunst verheven.