Het broodje werd al vermeld in documenten uit de 16e eeuw en in Antequera staat ruim een dozijn fabrieken waar het geproduceerd wordt. Vanuit Antequera worden de broodjes over heel Spanje gedistribueerd. Het liefst eten de Spanjaarden het nadat het even is getoast met een beetje olijfolie en 'tomate triturado' (gepureerde tomaat) en soms een plakje Serranoham of wat kaas. 

Het broodje wordt ook gegeten tijdens de 'merienda' zo rond een uur of 18. Vooral kinderen zijn er dol op omdat het zo zacht is. Een mollete wordt maar kort gebakken, zodat het pas echt lekker is nadat je het even hebt geroosterd. 

Fabrieken in Antequera zien echter al jaren met lede ogen aan dat anderen hun baksels ook onder de noemer 'mollete de Antequera' verkopen. En daar zijn ze het niet mee eens. Inmiddels is er een vereniging voor de broodjes opgericht en voorzitter Juan Villodres legt uit dat er in zijn fabriek dagelijks 40.000 broodjes op ambachtelijke wijze met de hand worden geproduceerd die afgebakken worden in houtovens. Bovendien bevatten de broodjes geen kunstmatige toevoegingen. 

Nu is er goed nieuws voor de vereniging want de Spaanse centrale overheid heeft al gunstig gereageerd op het verzoek om de mollete de Antequera te beschermen. Nu ligt het verzoek in Brussel. Als vanuit Europa ook positief wordt gereageerd betekent dat dat geen enkele fabriek buiten Antequera meer broodjes mag verkopen onder de naam molletes de Antequera. 

Een bescherming middels het keurmerk 'denominación de origen' is niet mogelijk, aangezien de basismaterialen tarwebloem overal vandaan kunnen komen en niet exclusief zijn voor Antequera. Verder wordt het broodje slechts kort gebakken in een hoge luchtvochtigheid, zodat het erg zacht blijft. Het broodje heeft een typische elliptische vorm en is afgeplat. Overblijfselen van meel uit het productieproces worden er tot slot over uitgestrooid. Soms voegt men er ook tarwezemelen aan toe. 

Naar verwachting is de beschermde status over 18 maanden ongeveer een feit.