Het eiland Cabrera behoort tot de Balearen en ligt ten zuiden van Mallorca in de Middellandse Zee. Het is het grootste eiland van de archipel Cabrera die uit 18 kleine eilandjes bestaat. Het eiland is slechts 18,36 vierkante kilometer groot en bij een heldere dag kun je de kustlijn van Mallorca zien.

Sinds 1991 is het een beschermd nationaal park waar veel prachtige vogels en andere diersoorten te vinden zijn. Het eiland, dat is omgeven door azuurblauwe wateren en schitterende wandelroutes, is een werkelijk paradijs op aarde.

Naast een kleine haven is er de vuurtoren van Punt n’Ensiola, een monument, en een voormalige 14e -eeuwse burcht die diende om het eiland tegen piraten te beschermen. Menigeen komt hier tot rust en het is een genot om op deze buitengewone vredige plek een paar dagen te mogen doorbrengen. Hoewel, in andere tijden was dit wel anders.

Slag bij Bailén

In juli 1808 vond in Spanje de Slag bij Bailén plaats, een veldslag tussen Spaanse opstandelingen en het Franse bezettingsleger. Deze slag was het eerste grote verlies van het leger van Napoleon. Aan Franse zijde werden 2.200 soldaten gedood, raakten 400 gewond en werden 17.635 soldaten gevangen genomen. Aan Spaanse zijde waren er 243 doden en 735 gewonden.

Officieren en hooggeplaatste soldaten werden naar Frankrijk overgebracht, waar ze slachtoffer werden van de woede van Napoleon, omdat hij de overgave van de militairen lafhartig vond. Een groep van 4.000 gevangenen werd overgebracht naar de Canarische Eilanden. Zonder het te weten, hadden deze gevangenen het meeste geluk. Uiteindelijk konden ze daar een nieuw leven opbouwen en integreerden ze met de rest van de bevolking. De overgrote meerderheid, ongeveer 9.000 man, werd uiteindelijk naar het eiland Cabrera overgebracht.

Gevangenschap

Op het hele eiland stonden haast geen gebouwen. Het eiland zelf was eigenlijk de gevangenis. Aanvankelijk stuurden de Spaanse autoriteiten om de vier dagen voedsel vanuit Mallorca, maar al snel werd duidelijk dat de olie, de weinige zakken bonen en de broodkruimels die aankwamen onvoldoende waren. Het eiland bezat te weinig flora en fauna om alle gevangenen van voedsel te voorzien. Binnen enkele maanden vielen al de eerste slachtoffers door de honger.

Lange tijd wisten de gevangenen niet wat ze met de lichamen van de overledenen moesten doen. De grond op het eiland was erg hard en daarom werd besloten om de lichamen te verbranden. Elke week werd een groot vuur van takken en droge bladeren gemaakt waarin de levenloze lichamen werden verbrand.

Discipline

De Fransen probeerden zich te organiseren en een zekere discipline te creëren om het voortbestaan te vergemakkelijken: ze richtten een raad op, kwamen tot een verdeling van de schaarse rantsoenen, richtten vissersploegen op, cultiveerden boomgaarden die onproductief bleken te zijn, gaven gerechtigheid aan voedseldieven en bouwden enkele precaire hutten. Dat leverde wat verbeteringen op, maar het leven in Cabrera bleef een hel. Overlevenden kregen al snel te maken met chaos, geweld, mislukte ontsnappingspogingen, zelfmoord en ziekte door de erbarmelijke leefomstandigheden.

Kannibalisme en coprofagie

Een gedeelte van de groep scheidde zich af van de meerderheid en leefde van kannibalisme en coprofagie, het eten van eigen uitwerpselen. De groep leefde in grotten en werden tártaros, Tartaren, genoemd.

Einde gevangenschap

In 1814 werd de vrede getekend en kwam er een einde aan de gevangenschap op Cabrera, dat later werd gezien als het eerste concentratiekamp in de geschiedenis. Tegenwoordig zijn  er nog weinig overblijfselen te zien van de Fransen die op het eiland hebben gewoond. Na hun vertrek werden de tijdelijke onderkomens verbrand en vernietigd. Ter nagedachtenis aan hen die omkwamen in deze helse omstandigheden werd in 1847 in opdracht van de consul van Frankrijk op Cabrera een monument geplaatst vlakbij het etnografisch museum.

Uw gids voor het echte Spanje - dinsdag 21 maart 2023
  • Adverteren
  • |
  • Contact
  • Voorpagina
  • Spanje
  • Costa Brava
  • Costa Blanca
  • Costa del Sol
  • Nieuws
  • Cultuur
  • Tips & Trips
  • Spanje in Beeld
  • Gastronomie
  • Samenleving
  • Natuur
  • Historie
  • Nieuws
  • Forum
  • Evenementen
  • Facebook
  • Twitter
  • Linked In
  • Nieuwsbrief
 

HISTORIE

Een donker stukje geschiedenis op het Spaanse eiland Cabrera

Uitgegeven: donderdag 4 oktober 2018 11:51
Laatst gewijzigd: donderdag 4 oktober 2018 11:51

PALMA - Ongeveer 9.000 Franse gevangenen werden in 1808 na de slag bij Bailén naar het eilandje Cabrera in de Middellandse Zee gestuurd. Geschat wordt dat 3.600 gevangenen dit allereerste concentratiekamp uit de geschiedenis overleefden.

monument Cabrera
© Cécile van der S

Het eiland Cabrera behoort tot de Balearen en ligt ten zuiden van Mallorca in de Middellandse Zee. Het is het grootste eiland van de archipel Cabrera die uit 18 kleine eilandjes bestaat. Het eiland is slechts 18,36 vierkante kilometer groot en bij een heldere dag kun je de kustlijn van Mallorca zien.

ADVERTENTIE

Sinds 1991 is het een beschermd nationaal park waar veel prachtige vogels en andere diersoorten te vinden zijn. Het eiland, dat is omgeven door azuurblauwe wateren en schitterende wandelroutes, is een werkelijk paradijs op aarde.

Naast een kleine haven is er de vuurtoren van Punt n’Ensiola, een monument, en een voormalige 14e -eeuwse burcht die diende om het eiland tegen piraten te beschermen. Menigeen komt hier tot rust en het is een genot om op deze buitengewone vredige plek een paar dagen te mogen doorbrengen. Hoewel, in andere tijden was dit wel anders.

Slag bij Bailén

In juli 1808 vond in Spanje de Slag bij Bailén plaats, een veldslag tussen Spaanse opstandelingen en het Franse bezettingsleger. Deze slag was het eerste grote verlies van het leger van Napoleon. Aan Franse zijde werden 2.200 soldaten gedood, raakten 400 gewond en werden 17.635 soldaten gevangen genomen. Aan Spaanse zijde waren er 243 doden en 735 gewonden.

Officieren en hooggeplaatste soldaten werden naar Frankrijk overgebracht, waar ze slachtoffer werden van de woede van Napoleon, omdat hij de overgave van de militairen lafhartig vond. Een groep van 4.000 gevangenen werd overgebracht naar de Canarische Eilanden. Zonder het te weten, hadden deze gevangenen het meeste geluk. Uiteindelijk konden ze daar een nieuw leven opbouwen en integreerden ze met de rest van de bevolking. De overgrote meerderheid, ongeveer 9.000 man, werd uiteindelijk naar het eiland Cabrera overgebracht.

Gevangenschap

Op het hele eiland stonden haast geen gebouwen. Het eiland zelf was eigenlijk de gevangenis. Aanvankelijk stuurden de Spaanse autoriteiten om de vier dagen voedsel vanuit Mallorca, maar al snel werd duidelijk dat de olie, de weinige zakken bonen en de broodkruimels die aankwamen onvoldoende waren. Het eiland bezat te weinig flora en fauna om alle gevangenen van voedsel te voorzien. Binnen enkele maanden vielen al de eerste slachtoffers door de honger.

Lange tijd wisten de gevangenen niet wat ze met de lichamen van de overledenen moesten doen. De grond op het eiland was erg hard en daarom werd besloten om de lichamen te verbranden. Elke week werd een groot vuur van takken en droge bladeren gemaakt waarin de levenloze lichamen werden verbrand.

Discipline

De Fransen probeerden zich te organiseren en een zekere discipline te creëren om het voortbestaan te vergemakkelijken: ze richtten een raad op, kwamen tot een verdeling van de schaarse rantsoenen, richtten vissersploegen op, cultiveerden boomgaarden die onproductief bleken te zijn, gaven gerechtigheid aan voedseldieven en bouwden enkele precaire hutten. Dat leverde wat verbeteringen op, maar het leven in Cabrera bleef een hel. Overlevenden kregen al snel te maken met chaos, geweld, mislukte ontsnappingspogingen, zelfmoord en ziekte door de erbarmelijke leefomstandigheden.

Kannibalisme en coprofagie

Een gedeelte van de groep scheidde zich af van de meerderheid en leefde van kannibalisme en coprofagie, het eten van eigen uitwerpselen. De groep leefde in grotten en werden tártaros, Tartaren, genoemd.

Einde gevangenschap

In 1814 werd de vrede getekend en kwam er een einde aan de gevangenschap op Cabrera, dat later werd gezien als het eerste concentratiekamp in de geschiedenis. Tegenwoordig zijn  er nog weinig overblijfselen te zien van de Fransen die op het eiland hebben gewoond. Na hun vertrek werden de tijdelijke onderkomens verbrand en vernietigd. Ter nagedachtenis aan hen die omkwamen in deze helse omstandigheden werd in 1847 in opdracht van de consul van Frankrijk op Cabrera een monument geplaatst vlakbij het etnografisch museum.

© Cécile van der Spek
  Vorige artikel Volgende artikel  

Overig Historie

  • Bijzondere mysteries in Madrid
  • Komt Coca-Cola oorspronkelijk uit Spanje?
  • Spaanse grenswachter redde honderden Joden tijdens WOII
  • De oorsprong van La Dama de Elche
  • De beroemde pelgrimstocht El Camino de Santiago
  • Medina Azahara, de vergeten hoofdstad van Al-Andalus
  • In Itálica bij Sevilla komt de Romeinse tijd tot leven
  • Drie Spaanse grotten bevatten de oudste schilderingen ter wereld
  • 's Werelds belangrijkste archief in prachtig gebouw in Sevilla
  • Los Bandoleros, de goedaardige struikrovers van Andalusië
  • Oriëntaals sprookje met een Spaans tintje
  • De wereldberoemde Mezquita in Córdoba
  • Het geheimzinnige verleden van Fuerteventura
  • Groot Romeins theater in uitgestrekte leegte bij Ronda
  • De Engelse Begraafplaats in Málaga
  • Over een reis door het geïsoleerde Spanje van de 19e eeuw
  • Hoe de Tachtigjarige Oorlog begon
  • Hoe een lied over de legendarische held El Cid een route werd
  • Toch weer toekomst voor Europa's grootste spookstation?
  • Franco's dood was Spanje's wedergeboorte
  • El Cortijo Jurado, het spookhuis van Málaga
  • De onderschatte erfenis van de Arabieren in Al-Andalus
  • Ruim honderd jaar Spaanse film
  • Grootse prehistorische monumenten in Antequera

Tips-en-trips

Je beseft het misschien niet, maar Spanje heeft veel eilanden. In plaats van kiezen voor bekende bestemmingen op het vasteland zoals Barcelona, Bilbao of Madrid, is het juist ook leuk om te kijken wat de verschillende Spaanse eilanden nu eigenlijk uniek maken.

Top 5 INSpanje.nl

  1. Zoveel koste een woning in 2005 in Spanje en zoveel betaal je nu
  2. La Carihuela neemt afscheid van geliefd horeca-onderneemster
  3. Temperaturen gaan maandag weer omhoog in groot deel van Spanje
  4. Meer dan 12.000 jachthonden afgedankt in 2022 in Spanje
  5. Spanje heeft binnen EU weer de hoogste levensverwachting

Tips-en-trips

Alicante is een prachtige, nog erg authentieke Spaanse havenstad aan de oostkust van Spanje. Wellicht minder bekend dan bijvoorbeeld Valencia of het nog beroemdere Benidorm, maar dat moet geen reden zijn de stad over te slaan!

© 2023 meerspanje.nl | voorpagina | disclaimer | over ons | adverteren | contact