
Na een rondleiding door de drie habitats die Bioparc Fuengirola telt: Madagaskar, Ecuatoriaal Afrika en Zuid-Oost Azië stelt Maldonado zich voor en verontschuldigt zich voor zijn bezwete hemd. Zojuist legde hij samen met de architecten en bouwers de laatste hand aan de nieuwe behuizing van de Oerang Oetangs. Deze worden na ons gesprek eindelijk daar vrijgelaten.
ADVERTENTIE
‘Ontzettend spannend, want pas dan kunnen we zien of het maandenlange werk van onze ingenieurs, architecten en kunstenaars het gewenste resultaat heeft’, zegt Maldonado.
Jammerlijke staat
Vijftien jaar geleden nam Maldonado de kleine, zich in jammerlijke staat bevindende stadsdierentuin over. In een mum van tijd toverde hij de aaneenschakeling van naargeestige betonnen hokken, waar dieren achter hun tralies zaten weg te kwijnen, om in de groene, tropische oase die het nu is.
Dit deed hij samen met zijn team van specialisten. Geen tralies, geen hekken en geen andere onvriendelijke barrières scheiden de verschillende diersoorten van elkaar en van het publiek. Althans zo lijkt het. Tussen de verschillende ruimtes liggen rotsen, riviertjes, boomstammen, bamboebosjes of glas.
Zo voeden de bewegingen van de apen die naast hem wonen door het glas nog steeds het jachtinstinct van het luipaard. De gorilla’s leven samen met andere apensoorten en enkele tropische vogels.
Emotionele verbinding met natuur
‘Het welzijn van de dieren staat hier voorop, samen met de esthetische ervaring van de bezoekers’, zegt Maldonado, die inmiddels ook de veel grotere evenknie van deze dierentuin in Valencia heeft geopend. ‘Ons doel is mensen diep van binnen te raken, wanneer ze oog in oog met onze dieren komen te staan. Dat hun emotionele connectie met de natuur weer ontwaakt’.
Maldonado neemt uitgebreid de tijd om de hierachter liggende filosofie uiteen te zetten. We leren dat zijn streven samen is te vatten met het mooie citaat van Stephen J. Gould: We kunnen de strijd om het behoud van onze soorten en hun habitats niet winnen, zonder ook een emotionele link te creëren tussen onszelf en de natuur, omdat we immers niet kunnen vechten voor iets waar we niet van houden. Maldonado wil dat bij elke bezoeker de liefde voor de natuur opnieuw ontwaakt dankzij de bijzondere opzet van zijn dierenparken en dat de dieren emoties bij ons oproepen.
Een stapje verder dan ‘zoo immersion’
Het ambitieuze streven van Maldonado leidde tot het concept waar Bioparc nu voor staat. Zowel de dierentuin in Fuengirola als die in Valencia zijn internationaal geroemd vanwege het concept ‘zoo immersion’.
Dit betekent zoveel als dat de dieren volledig opgaan in een omgeving die zo goed als mogelijk is afgestemd op de natuurlijke omgeving die ze in het wild gehad zouden hebben. Met dezelfde planten en zelfs met andere diersoorten waarmee ze normaliter ook goed samen kunnen leven. Maldonado en zijn team herscheppen feitelijk de natuur op een niet natuurlijke locatie.
Hij bracht dit concept vanuit de Verenigde Staten naar Europa en voegde er nog iets aan toe. Loop je door Bioparc dan vergeet je na verloop van tijd bijna dat je in een dierentuin bent. Waar je ook staat, je ziet altijd verschillende diersoorten alsof ze allemaal samenleven in één groot tropisch bos.
Door de natuurlijk (na)gemaakte scheidingen lijkt het dus net alsof ook alle dieren met elkaar van plek kunnen wisselen. Dit komt de ervaring die je krijgt van die dieren erg ten goede. Bovendien zie je de dieren zich meer natuurlijk gedragen dankzij de eerder genoemde interactie tussen de verschillende soorten.
Klik hier voor de rest van het verhaal.