Het zijn er erg veel en ze doen allemaal hetzelfde. De meesten zijn hartstikke illegaal. Zodra ze politie zien, graaien ze hun spullen bij elkaar en rennen de hoek om. Of het strand op. Ik zag ooit twee politieagenten op quads een jongen net zolang achtervolgen tot hij met zijn spullen en al de zee in liep. Daar bleef hij staan tot de agenten eieren voor hun geld kozen en voortgingen op hun surveillancetocht. Want wat kunnen ze ertegen doen? ’s Avonds keren de immigranten terug naar hun appartement dat ze met tig anderen delen.

El Dorado

En dit leven is dan wat de Afrikanen, meestal afkomstig uit landen ten zuiden van de Sahara, zoals Kameroen, Senegal of Ivoorkust, te wachten staat als ze eenmaal hun doel hebben bereikt: het land dat door mensensmokkelaars wordt voorgespiegeld als El Dorado. Een toekomst waarvoor volgens het Spaanse ministerie van Binnenlandse Zaken op dit moment circa tachtigduizend mensen zich – soms jarenlang – illegaal ophouden in de Marokkaanse bergen. Wachtend op hun beurt om met honderden anderen, de grens bij een van de twee Spaanse enclaves Ceuta of Melilla te bestormen, in de hoop om zonder al teveel kleerscheuren Spanje te bereiken.

In paniek verdronken

De laatste weken vinden dit soort bestormingen aan de lopende band plaats in Ceuta en Melilla. Slechts enkelen lukt het. Anderen raken gewond of overleven het niet. Op 6 februari verdronken vijftien vluchtelingen terwijl ze Ceuta via de zee probeerden te bereiken. Ze werden hardhandig geweerd door de Spaanse grenspolitie, die rubberen kogels en traangas inzette in een poging ze af te schrikken en in Marokkaanse wateren te houden. De paniek werd helaas groter dan hun zwemvaardigheden. Een twintigtal mannen die wel het Spaanse strand wisten te bereiken, werden zonder pardon teruggebracht naar Marokko. Volstrekt illegaal, want eenmaal op Spaanse bodem hebben immigranten het recht op een tolk en juridische bijstand om asiel aan te vragen.

Spanje op de vingers getikt

Mensenrechtenorganisaties zijn woedend over dit optreden, Europa heeft Spanje al op de vingers getikt en maandag wordt het onderwerp zelfs besproken in het Europees Parlement. Spanje wil in plaats van kritiek echter meer financiële steun. Het land kan de immigratiedruk amper meer aan. De grens rond Ceuta en Melilla is, naast Spaans, immers ook de grens tussen Afrika en Europa. Deze week probeerden opnieuw 1.500 illegalen Ceuta te bereiken. Het was de massaalste poging in de geschiedenis. Niemand kwam binnen.

Het beloofde land zó dichtbij

Als wij naar Tarifa rijden voor een weekendje weg, zie je Ceuta liggen. Slechts veertien kilometer scheiden de twee continenten op het smalste stuk van de Straat van Gibraltar. Voor de kinderen magisch, want dat ‘is het land van de olifanten en de leeuwen’. Op heldere dagen kun je de huizen aan de overkant bijna tellen. Hetzelfde geldt dus voor wie in Marokko staat. Het beloofde land is zó dichtbij, maar tegelijkertijd zó ontzettend onbereikbaar. Toch kan ik me op deze plek heel goed voorstellen dat wanhopige mensen die zo graag een beter leven willen, hier in de verleiding komen de oversteek per bootje, of soms zelfs zwemmend te maken. Ondanks de grote risico’s. Dat velen dit niet redden, lees je praktisch dagelijks in de Spaanse pers. Of je ziet als stille getuige van weer zo’n drama een kapotte rubberboot met wat plastic tassen en losse kledingstukken liggen op een strand bij Tarifa.

In het nauw gedreven

Spanje kan het probleem niet in zijn eentje aan. Het optreden van de grenspolitie op 6 februari had afschuwelijke gevolgen en het is zeker niet goed te praten dat ze alle internationale regels aan hun laars lapten. Als ik echter de videobeelden zie van honderden Afrikanen die al stenen gooiend op een grenspost afrennen, kan ik me ook voorstellen dat de agenten zich zwaar in het het nauw gedreven en bedreigd voelden.

Europa als enige doel

Ik denk nog wel eens terug aan Baba, een jongen uit Kameroen, die jaren geleden op de boulevard van Málaga illegale cd’s verkocht. Hoe zou het hem nu vergaan? Hij miste zijn gezin verschrikkelijk, maar was blij dat hij ze wat geld kon sturen of eens per maand door de telefoon kon spreken. Het is wat zuur te bedenken dat hij een van de weinige ‘gelukkigen’ was van al die tienduizenden Afrikanen die jarenlang in de Marokkaanse wildernis leven met Europa als enige doel.

Else Beekman schreef dit artikel op 6 april 2014 voor Lindanieuws.nl Wereldwijven, dat per februari 2017 ophield te bestaan.

Uw gids voor het echte Spanje - zaterdag 4 februari 2023
  • Adverteren
  • |
  • Contact
  • Voorpagina
  • Spanje
  • Costa Brava
  • Costa Blanca
  • Costa del Sol
  • Nieuws
  • Cultuur
  • Tips & Trips
  • Spanje in Beeld
  • Gastronomie
  • Samenleving
  • Natuur
  • Historie
  • Nieuws
  • Forum
  • Evenementen
  • Facebook
  • Twitter
  • Linked In
  • Nieuwsbrief
 

SAMENLEVING

Spanje als El Dorado voor Afrikaanse immigranten

Uitgegeven: donderdag 2 februari 2017 13:50
Laatst gewijzigd: donderdag 2 februari 2017 13:50

ALGECIRAS - ‘Nee, dank je’, hoor ik mezelf elke paar minuten zeggen wanneer me voor de zoveelste keer een handtas, horloge, zonnebril of gekopieerde cd wordt aangeboden. Zit je in Zuid-Spanje aan het strand, dan ontkom je er niet aan: Afrikanen die hun spullen aan je willen sl

cd-negers
© Stock

Het zijn er erg veel en ze doen allemaal hetzelfde. De meesten zijn hartstikke illegaal. Zodra ze politie zien, graaien ze hun spullen bij elkaar en rennen de hoek om. Of het strand op. Ik zag ooit twee politieagenten op quads een jongen net zolang achtervolgen tot hij met zijn spullen en al de zee in liep. Daar bleef hij staan tot de agenten eieren voor hun geld kozen en voortgingen op hun surveillancetocht. Want wat kunnen ze ertegen doen? ’s Avonds keren de immigranten terug naar hun appartement dat ze met tig anderen delen.

ADVERTENTIE

El Dorado

En dit leven is dan wat de Afrikanen, meestal afkomstig uit landen ten zuiden van de Sahara, zoals Kameroen, Senegal of Ivoorkust, te wachten staat als ze eenmaal hun doel hebben bereikt: het land dat door mensensmokkelaars wordt voorgespiegeld als El Dorado. Een toekomst waarvoor volgens het Spaanse ministerie van Binnenlandse Zaken op dit moment circa tachtigduizend mensen zich – soms jarenlang – illegaal ophouden in de Marokkaanse bergen. Wachtend op hun beurt om met honderden anderen, de grens bij een van de twee Spaanse enclaves Ceuta of Melilla te bestormen, in de hoop om zonder al teveel kleerscheuren Spanje te bereiken.

In paniek verdronken

De laatste weken vinden dit soort bestormingen aan de lopende band plaats in Ceuta en Melilla. Slechts enkelen lukt het. Anderen raken gewond of overleven het niet. Op 6 februari verdronken vijftien vluchtelingen terwijl ze Ceuta via de zee probeerden te bereiken. Ze werden hardhandig geweerd door de Spaanse grenspolitie, die rubberen kogels en traangas inzette in een poging ze af te schrikken en in Marokkaanse wateren te houden. De paniek werd helaas groter dan hun zwemvaardigheden. Een twintigtal mannen die wel het Spaanse strand wisten te bereiken, werden zonder pardon teruggebracht naar Marokko. Volstrekt illegaal, want eenmaal op Spaanse bodem hebben immigranten het recht op een tolk en juridische bijstand om asiel aan te vragen.

Spanje op de vingers getikt

Mensenrechtenorganisaties zijn woedend over dit optreden, Europa heeft Spanje al op de vingers getikt en maandag wordt het onderwerp zelfs besproken in het Europees Parlement. Spanje wil in plaats van kritiek echter meer financiële steun. Het land kan de immigratiedruk amper meer aan. De grens rond Ceuta en Melilla is, naast Spaans, immers ook de grens tussen Afrika en Europa. Deze week probeerden opnieuw 1.500 illegalen Ceuta te bereiken. Het was de massaalste poging in de geschiedenis. Niemand kwam binnen.

Het beloofde land zó dichtbij

Als wij naar Tarifa rijden voor een weekendje weg, zie je Ceuta liggen. Slechts veertien kilometer scheiden de twee continenten op het smalste stuk van de Straat van Gibraltar. Voor de kinderen magisch, want dat ‘is het land van de olifanten en de leeuwen’. Op heldere dagen kun je de huizen aan de overkant bijna tellen. Hetzelfde geldt dus voor wie in Marokko staat. Het beloofde land is zó dichtbij, maar tegelijkertijd zó ontzettend onbereikbaar. Toch kan ik me op deze plek heel goed voorstellen dat wanhopige mensen die zo graag een beter leven willen, hier in de verleiding komen de oversteek per bootje, of soms zelfs zwemmend te maken. Ondanks de grote risico’s. Dat velen dit niet redden, lees je praktisch dagelijks in de Spaanse pers. Of je ziet als stille getuige van weer zo’n drama een kapotte rubberboot met wat plastic tassen en losse kledingstukken liggen op een strand bij Tarifa.

In het nauw gedreven

Spanje kan het probleem niet in zijn eentje aan. Het optreden van de grenspolitie op 6 februari had afschuwelijke gevolgen en het is zeker niet goed te praten dat ze alle internationale regels aan hun laars lapten. Als ik echter de videobeelden zie van honderden Afrikanen die al stenen gooiend op een grenspost afrennen, kan ik me ook voorstellen dat de agenten zich zwaar in het het nauw gedreven en bedreigd voelden.

Europa als enige doel

Ik denk nog wel eens terug aan Baba, een jongen uit Kameroen, die jaren geleden op de boulevard van Málaga illegale cd’s verkocht. Hoe zou het hem nu vergaan? Hij miste zijn gezin verschrikkelijk, maar was blij dat hij ze wat geld kon sturen of eens per maand door de telefoon kon spreken. Het is wat zuur te bedenken dat hij een van de weinige ‘gelukkigen’ was van al die tienduizenden Afrikanen die jarenlang in de Marokkaanse wildernis leven met Europa als enige doel.

Else Beekman schreef dit artikel op 6 april 2014 voor Lindanieuws.nl Wereldwijven, dat per februari 2017 ophield te bestaan.

© MeerSpanje.nl/Else Beekman
  Vorige artikel Volgende artikel  

Overig Samenleving

  • 5 redenen om nu een appartement in Spanje te kopen
  • Hoe zit het met de dekking van je zorgverzekering in Spanje?
  • Luxe handtassen made in Spain
  • Kasteel te koop midden in Zuid-Spaans natuurgebied Cabo de Gata
  • Ontmoeting met de grondlegger van een revolutionaire bewustzijnsmethodiek
  • Bejaard stel woont jarenlang alleen in verlaten Spaans dorp
  • Liever Poetin dan Shakira?!
  • HEMA verovert Spanje met pindakaas en Jip en Janneke
  • Ecologisch, biologisch of organisch Spanje
  • Doel: meer Nederlanders op vakantie naar Spanje
  • ‘Spanje heeft sinds midden jaren zeventig een geweldige ontwikkeling doorgemaakt
  • Spaanse tennisser al ruim 130 weken 's werelds beste
  • Ongekend populaire sport in Spanje: Padel
  • De Spaanse stoel
  • De man die natuurbehoud op de Spaanse kaart zette
  • Inventieve oplossingen waarmee Spanjaarden de crisis te lijf gaan
  • Lang leve de espadrille
  • Revolutionair dorp als antwoord op de Spaanse crisis?
  • ¡Hola! Het sjiekste roddelblad van Spanje
  • Wie is Mariano Rajoy?
  • Axarco, de enige munt in Europa die nog naast de euro bestaat
  • Het geheim achter het succes van Zara
  • Tabaksteelt in vruchtbare vlakte bij Granada
  • Spaanse regering geeft stierengevechten weer nieuwe impuls

Tips-en-trips

Alicante is een prachtige, nog erg authentieke Spaanse havenstad aan de oostkust van Spanje. Wellicht minder bekend dan bijvoorbeeld Valencia of het nog beroemdere Benidorm, maar dat moet geen reden zijn de stad over te slaan!

Top 5 INSpanje.nl

  1. Met 189 km per uur door een idyllisch Spaans berglandschap zoeven?
  2. Gouden vibrators ter waarde van 80.000 euro gestolen in Sevilla
  3. Derde beste muurschildering ter wereld te zien in Spanje
  4. Nederlandse die marihuanaplantage achter muur verborg opgepakt in Spanje
  5. Alles over zonnepanelen voor je huis in Spanje

Tips-en-trips

De Canarische Eilanden zijn absoluut de moeite waard om eens te bezoeken. Maar waar kun je het beste terecht voor een prachtige vakantie?

© 2023 meerspanje.nl | voorpagina | disclaimer | over ons | adverteren | contact